Boer zoekt klant!

Het gaat niet goed met de wijneconomie in Frankrijk. De prijzen voor ‘gewone’ appellations blijven sterk achter bij de mondiale ontwikkelingen. Zo levert een fles Bordeaux of Bordeaux Supérieur van een recent oogstjaar aanzienlijk minder op dan diezelfde wijn uit 2003, toen de prijscurve z’n neerwaartse beweging begon. Om het eens extreem uit te drukken: van een eenvoudige appellation moet je als wijnboer al een ‘tonneau’ van 900 liter verkopen, wil je dezelfde prijs ontvangen als voor een enkele fles premier grand cru, zoals een Lafite of Mouton. Ook wijngebieden als de Beaujolais, de Languedoc en de Rhône lijden onder de negatieve prijsontwikkeling. Vooral de Beaujolais haalt al enige tijd alles uit de kast om de reputatie van de wijnen op te vijzelen in de hoop een verdere prijsval te kunnen stuiten. Menige Franse wijnboer, die tot voor kort met enkele telefoontjes van z’n voorraden afkwam, moet nu actief en internationaal acquireren om het hoofd boven water te kunnen houden. Vandaar dat er naarstig naar nieuwe exportmogelijkheden wordt gezocht. Dat gebeurt nog te vaak individueel, met te weinig overtuigende middelen. Maar het Franse promotiebureau Sopexa biedt deze ‘vignerons’ periodiek de kans om ook in ons land voet aan de grond te krijgen. Dat probeerden deze week 34 wijndomeinen en -châteaux in het Amsterdamse hotel Mövenpick. Of het resultaat heeft gehad? Voor niet alle polderlandse wijnimporteurs heeft kwaliteit voorrang op prijs. Dat blijkt ook periodiek uit de presentatie waarmee Nederlandse importeurs voor ‘het beste van Bordeaux’ opteren. Als de jury daar te streng zou zijn, zou er geen geloofwaardig boekje met de ‘honderd beste’ kunnen worden samengesteld.