Lidewij van Wilgen; "een power wijffie"

Boekrecensie: “Het Domein” van Lidewij van Wilgen

Mijn collega (Annemiek) ging afgelopen Meivakantie op weg naar Frankrijk om een boekpresentatie bij te wonen van haar vriendin. Niet wetende dat deze vriendin in de wijn business zat, zag ik, pas nadat Annemiek weer terug was, om welk boek het ging en wie de vriendin van mijn collega was: Lidewij van Wilgen. Nog nooit van gehoord hoor ik u zeggen. Nou, ik anders ook niet tot op dat moment. Aangetrokken door het onderwerp (het gaat over het wel en wee op een wijndomein en je bent wijngek of niet...), heb ik de stoute schoenen aangetrokken (maatje 43) en heb om een gesigneerd exemplaar gevraagd. Lidewij was op dat moment in Nederland en zonder enige aarzeling heeft zij mij een gesigneerd exemplaar in handen (via Annemiek) gegeven (nou ja, verkocht dan...).

Benieuwd of deze mevrouw nu de vrouwelijke Ilja Gort blijkt te zijn, heb ik het boek met de Hemelvaartvakantie ter hand genomen en in één ruk uitgelezen. Ik ken Lidewij niet persoonlijk én ik heb het boek niet gratis gekregen en dus kan ik zonder enig schuldgevoel (al zou ik dat überhaupt al krijgen of hebben) of vooroordeel hierover schrijven wat ik ervan vind.

Lidewij beschrijft in haar boek enige jaren van haar leven. Zo had zij een beschermd leventje met haar man Aad en drie dochters. Zij werkte in de reclamewereld en verdiende goed haar geld. Wat wil je nog meer, zou je denken... Nou, wat dacht je van een eigen wijndomein annex wijngaard in Frankrijk? Daar hadden ze allebei wel oren naar (Aad de meeste oren). Na een zoektocht kwamen ze uit in de Languedoc (Zuid Frankrijk). Daar beginnen zij vol overgave met wijn maken. Dan kom je er ook achter dat je daar dus niets van af weet... Ook de taalbarrière laat van zich horen. Moeizame jaren volgen en daar komt nog bij dat Aad het reclamewereldje een beetje mist (en er moet ook geld op de plank, want denk nu niet dat wanneer je een wijndomeintje opzet de geldkraan openstaat; er moet eerst flink wat geld ingepompt worden). Aad gaat dus doordeweeks naar Amsterdam en komt in de weekenden op het domein terug.

Lidewij krijgt de zware klus om alle werkzaamheden op het domein én de kinderen te verzorgen én te dealen met de eenzaamheid. Ook begint zij een universitaire opleiding in de wijn (én in het Frans!). Daarnaast moet ook het woonhuis verbouwd worden en krijgt zij te maken met de “Franse slag” van de bouwjongens. Het wordt haar af en toe teveel en naarmate de tijd verstrijkt (lees je tussen de regels) zie je de kloof tussen haar en Aad ontstaan. Zij leven beiden in een andere wereld en zij begint zich te storen aan het feit dat wanneer Aad op het Domein aanwezig is, juist híj gezien wordt als “de Patron”. Zij hangt er maar een beetje bij en dat terwijl juist zíj al het werk doet op het domein! Na jaren geeft Aad aan dat hij definitief terug gaat naar Nederland en stelt Lidewij voor de keuze: Nederland óf Frankrijk. In haar hart heeft zij de keuze al eerder gemaakt: zij blijft in Frankrijk. Een scheiding volgt. Verder lees je in het boek dat Lidewij de kneepjes van het wijnvak zo gaande weg onder de knie krijgt, dondersgoed weet dat zij gezien wordt als “vrouw alleen” en de kwaliteit van de wijn hoog in het vaandel heeft staan. Wijn maken is een kunst; wijn verkopen ook! Ook dit brengt voldoende zorgen met zich mee. Aan het eind van het boek komt het toch allemaal weer goed; Lidewij vindt weer de liefde, de kinderen zijn in Frankrijk gelukkig en met de wijn komt het ook allemaal goed.

Raakvlakken met Ilja Gort.

Lidewij én Ilja komen allebei uit de reclamewereld. Hebben allebei enorm veel doorzettingsvermogen en gedrevenheid. Zonder deze ingrediënten kom je er niet. Persoonlijk vind ik dat Ilja leuker schrijft (kleur- en bloemrijker); maar hij heeft dan ook wel wat meer ervaring. Het boek van Lidewij is er eentje uit het harde gewone leven.

Maar wat vind ik er nu van?

Ik heb veel respect voor Lidewij gekregen. Wat een sterke persoonlijkheid en kracht straalt deze vrouw uit. Blijft doorgaan terwijl “de koek” al drie maanden “op is”. Alles kwam op haar schouders terecht (kinderen; personeel; wijn; domein; taal; mensen; stilte; eenzaamheid; gemis aan liefde; kou; etc) en tóch heeft ze zich erdoorheen weten te slaan. De tranen druppen door de regels heen. RESPECT! Ik kan niets anders dan het boek aanraden. Dus; op naar de boekhandel en koop dat boek (€ 18,90). Maar niet alleen ik ben weg van Lidewij. Ook één van de vaste Hyvers heeft het boek gelezen (zie hieronder). Nu nog haar wijnen bestellen en dan is de cirkel rond.

Eén van de Hyvers (Lianne) heeft het boek naar aanleiding van mijn vermelding gelezen en schreef het volgende hierover: “Boekje van Lidewij verslonden. Wat een power wijffie! Diepe respect! Nu nog een keer haar wijnen proeven. Ik ben erg benieuwd”.

Lidewij; het ga je goed!

Proef smakelijkkk...

Chris